Het ankeringsvooroordeel, ook wel bekend als het Anchoring Effect, is een cognitief vooroordeel waarbij iemands perceptie van iets sterk wordt beïnvloed door de eerste informatie die ze ontvangen, het “anker”. Dit betekent dat de eerste informatie die wordt gepresenteerd een referentiepunt of basis vormt waarmee latere beslissingen of beoordelingen worden vergeleken.
In de context van hypnose kan het ankeringsvooroordeel worden gebruikt om de suggesties en resultaten van de hypnosesessie te versterken. Door ideeën of suggesties die de cliënt wil accepteren en integreren, vroeg in de sessie te presenteren, wordt dit als een anker gevestigd. Het anker fungeert als een referentiepunt waarmee de latere suggesties en ervaringen worden vergeleken.
Bijvoorbeeld, als een hypnotiseur een cliënt wil helpen stoppen met roken, kan het anker worden gevestigd door in de pre-talk of het begin van de sessie de negatieve effecten van roken te benadrukken en de voordelen van stoppen te presenteren. Dit creëert een basisreferentiepunt voor de cliënt om zijn of haar beslissing om te stoppen met roken te vergelijken.
Door het ankeringsvooroordeel te benutten, kunnen hypnotiseurs de perceptie en acceptatie van suggesties vergroten, omdat ze in lijn liggen met het al gevestigde anker. Het is belangrijk om strategisch en zorgvuldig gebruik te maken van ankers om de gewenste resultaten te bereiken en de impact van de hypnosesessie te vergroten.